เมื่อสายฝนเริ่มโปรยปราย
ดินที่แห้งแล้งก็กลับมาชุ่มชื้น
ผืนนากว้างใหญ่เริ่มมีชีวิต
เสียงหัวเราะ เสียงพูดคุยดังขึ้นกลางนา
นั่นแหละ…ถึงฤดูกาลดำนาแล้วจริง ๆ
ทุกคนต่าง “ทำงาน” ด้วยหัวใจ
มือหยิบต้นกล้า ปักลงดินอย่างมีจังหวะ
ทุกต้นคือความหวังที่รอวันงอกงาม
ทุกหยาดเหงื่อ คือคำสัญญาว่าจะดูแลกัน
นี่ไม่ใช่แค่การปลูกข้าว
แต่มันคือการสานต่อวัฒนธรรม
การสืบทอดคุณค่าของแผ่นดิน
และการรวมพลังของคนในชุมชน
ที่ไม่เคยทิ้งกัน…แม้ในวันที่เปียกปอน
ฤดูดำนา…
คือฤดูที่ความรักและแรงใจ
ผลิบานเต็มท้องทุ่ง
